کتر بهنام ملکی - کارشناس اقتصاد -واژگان گویش ها و ضرب المثل های اقتصادی ایران زمین، نشان دهنده فرهنگ خاص حاکم بر ادبیات و فرهنگ کشور است.
ذوق سرشار و اندیشه ژرف و خلاق پیشینیان در قالب طنز و با بیانی دلنشین و شیوا از روزگاران کهن به ما رسیده است.
وقتی به جذبه و حکمتی که بعضاً در این ضرب المثل ها وجود دارد نیک بنگریم در می یابیم در عین سادگی و گویایی مفاهیمی بلند علمی و پند آموز در آنها نهفته است.
اینک با پالایش برخی ضرب المثل های غیر توسعه ای، نمونه هایی از ادبیات توسعه ای جهت ترویج، بهره گیری و یادآوری فرهنگ غنی بازمانده از گذشتگان ارائه می گردد.
(معامله با خودی غصه داره)، ( حساب به مثقال، دوستی به خروار)، (حساب، حساب است کاکا، برادر).
مفهوم: اهمیت خوش حسابی در اقتصاد
(یک قران بده آش به همین خیال باش)، (هر چقدر پول بدی، آش می خوری)، ( انقدر پول ندارم جنس ارزان بخرم)، (بی مایه فطیره).
مفهوم: هر جنسی، قیمتی دارد.
(کفتر چاهی جاش توی چاهه)، (تبر خارکنی را هر کاری کنی گرایش به خارکنی داره)، (خشت اول گر نهد معمارکج تا ثریا می رود دیوارکج).
مفهوم: اگر انسان مشاغل مبتدی را پیشه کند امکان تغییر آن براحتی میسر نیست.
(یک ده آباد بهتر از صد شهر خراب)، (آدم همه کاره هیچ کاره است)، (همه کاره ها عاقبت کاری ندارند).
مفهوم: ضرورت داشتن استراتژی توسعه در اقتصاد و زندگی شخصی
(جوجه را آخر پاییز می شمارند)، (آدم خوش حساب شریک مال مردم است).
مفهوم: خوش حسابان هیچ گاه در زندگی درنمی مانند.
(کار هر بز نیست خرمن کوفتن گاو نر می خواهد مردکهن).
مفهوم: ضرورت شا یسته سالاری در اداره امور
(تنبل مرو به سایه، سایه خودش می آیه)، (هلو هلو برو تو گلو).
مفهوم: تنبلی در دانش اقتصاد مطرود است.
درباره این سایت